پرسشنامه سبك هاي عمومي تصمیم گیري اسكات و بروس
(GDMS)
پرسشنامه سبک‌های عمومی اسکات و بروس (1995) شامل 25 سوال با طیف لیکرت است که پنج سبک تصمیم‌گیری مدیران (عقلانی، شهودی، وابستگی، آنی و اجتنابی) را بررسی می‌کند. این پنج سبک تحت تأثیر ویژگی‌های درونی و شخصیتی افراد هستند. برای سنجش هر سبک، 5 سوال در پرسشنامه آمده است. دامنه نمرات از 25 تا 125 است. روایی پرسشنامه توسط اسکات و بروس (1995) بالا گزارش شده است.
سبک تصمیم‌گیری عقلانی: فرد از همه راه‌حل‌ها و نتایج هر تصمیم مطلع است و آنها را بر اساس اولویت (بیشترین نفع) مرتب می‌کند تا با یک استراتژی بهینه، اهداف را به حداکثر برساند. در این سبک، تمام راه‌حل‌های ممکن تعیین و ارزیابی شده و بهترین راه حل انتخاب می‌شود.
سبک تصمیم‌گیری شهودی: این سبک، فرآیندی ناخودآگاه است که از تجربه‌ها و احساسات افراد ناشی می‌شود و مکمل تحلیل معقول است. تصمیم‌گیرنده از یک رویه نظام‌مند استفاده نمی‌کند و از تجزیه و آگاهی‌های ضمنی خود بهره می‌برد.
سبک تصمیم‌گیری وابستگی: این سبک نشان‌دهندهٔ عدم استقلال فکری و عملی تصمیم‌گیرنده و تکیه بر حمایت و راهنمایی دیگران است. آگاهی‌های دیگران در این نوع تصمیم‌گیری نقش اساسی دارد. تصمیم‌گیرنده متکی به عقاید دیگران بوده و نقش منفعلی دارد.
سبک تصمیم‌گیری آنی: این سبک در شرایط اضطراری رخ می‌دهد که فرد بدون پشتوانهٔ فکری قبلی، بلافاصله تصمیم می‌گیرد. این شیوه ممکن است معلول شرایطی باشد که برای مدیر ایجاد می‌شود. استفاده از این سبک به معنی تصمیمات خام نیست، زیرا مدیر بر اساس تجربه و اطلاعات خود تصمیم‌گیری می‌کند.
سبک تصمیم‌گیری اجتنابی: این سبک به معنی به تعویق انداختن تصمیم‌گیری و طفره رفتن از واکنش نسبت به مسئله است. تصمیم‌گیرنده تمایل دارد از هرگونه اتخاذ تصمیم اجتناب کند و از موقعیت تصمیم‌گیری دوری جوید. افراد از گرفتن تصمیم وحشت دارند و نگران عواقب آن هستند.
